De term ‘Innerlijke Glimlach’ staat bij de Taovitaliteit voor een hele serie oefeningen en meditaties. Kern is het ervaren en trainen van de ‘I-kracht’. Dit wordt soms vertaald met ‘concentratie’, soms met ‘geestkracht’. Beide vertalingen dekken de lading niet goed. Vooral omdat ze te weinig benadrukken hoe belangrijk het ‘zacht en open’ maken van het hart is. Langdurige concentratie leidt tot vermoeidheid, terwijl de I-kracht je juist in contact brengt met het moeiteloze. Geestkracht gaat uit van een mengeling van hersens en wilskracht. De I-kracht blijft juist nadrukkelijk weg bij wilskracht. Ook weer, omdat je van wilskracht moe wordt. Bij de juiste training van de I word je juist energieker en meer ontspannen.


De I-kracht activeer je door je ogen ‘zacht’ te maken. Alsof je kijkt bv naar jonge spelende dieren of een fijne liefdevolle herinnering terughaalt. Je kunt ook denkbeeldig je wenkbrauwen wat ‘uit elkaar trekken’. Vervolgens breng je de mondhoeken wat omhoog, zachtjes, zonder te forceren. Die glimlach kun je vervolgens denkbeeldig doortrekken naar de oren. Dan breng je je aandacht naar het hart. Je trekt het borstbeen wat naar binnen en plaatst een denkbeeldige mooie bloem in je hart. Dit alles activeert de I-kracht. En daarmee kun je vervolgens je ‘gewaarwording richten’. Overal waar de I gaat, gaat vervolgens ook de Chi (energie). Met je gewaarwording kijk je wat er gebeurt. En dat kan voor iedereen anders zijn. Vaak kun je temperatuursensaties ervaren, soms prikkelingen of pulseringen. Soms kun je kleuren ‘zien’ of beelden krijgen. Vaak ook voelen of ervaren mensen niets. Als je de oefeningen goed begrijpt en uitvoert komt het gewaarworden van de effecten vanzelf. Belangrijk is dat je jezelf niet opzadelt met: ‘ik zal het wel niet goed doen’. In plaats van een glimlach ontwikkel je dan een somber en naargeestig klimaat in jezelf. Ontspan en neem het niet te serieus allemaal, dan gaat het beter.